Ik heb vaak gehoord dat mensen in conflictueuze en ongelukkige huwelijken beweren dat ze
samen blijven wonen omwille van de kinderen. Ze denken dat het beter is voor de kinderen
om opgevoed te worden in een intacte familie, gespaard van het negatieve effect van een
echtscheiding. Is het werkelijk een goed idee om samen te blijven wanneer een huwelijk
bestaat uit ruzie, onenigheid en onrust? Ik vraag me af in wiens belang het echt is. Naarmate
onze kinderen ouder worden, hebben ze de neiging om relaties te repliceren die
vergelijkbaar zijn met die van hun ouders. Als ouders zouden we nooit zeggen dat we willen
dat onze kinderen lijden of worstelen in hun relaties. Toch is die kans groot.
Kinderen met lat ouders
Misschien is een lat relatie een optie voor een paar dat moeilijk samen kan leven. Kinderen
waarbij de ouders niet samen wonen maar wel een relatie met elkaar hebben, hoeven daar
helemaal niet onder te lijden, zolang beide ouders de zorg voor de kinderen maar delen. Als
slechts een van de ouders de primaire verzorger wordt, kan dat moeilijkheden veroorzaken.
Als kinderen hun dagelijkse taken niet zien, missen ze misschien essentiële relationele
vaardigheden. Dus heeft de latrelatie de toekomst? Er is geen relatiestructuur waarvan we
kunnen garanderen dat het werkt. Een relatie heeft liefde, vriendschap, intimiteit en
flexibiliteit nodig, als het al die dingen heeft, maakt het dan uit of het paar onder hetzelfde
dak woont?
0 comments